Nigdy nie widziana namietność / Never seen passion

Rozmowa zaczęła się całkiem niezwyczajnie i od samego początku działo się inaczej, poza zakresem, z brakiem definicji. W końcu był starszy i niespotykanie męski, co wywoływało u niej nieznane do tej pory stany, zupełnie obce. Zastanawiała się jak on widzi tę nowo poznaną kobietę – ją?

Nie poszli do sypialni, była za daleko. Wymagałoby to pokonania dwudziestu, bardzo długich i usianych przeszkodami metrów. Nie mogli sobie pozwolić na otwieranie drzwi i przekraczanie progów. Przepadłoby za wiele cennych sekund, na które żarłoczny upływ czasu czekał i ślinił się wytrzeszczając żółte oczyska.

Nie… na to pozwolić nie mogli.

Wydawało jej się, że uszu dobiega muzyka. Ale nie… to Jerycho drżało przed falą złotych trąb. A oni byli dźwiękiem wyrzucanym z każdym oddechem orkiestry, niesionym na grzbiecie wiatru. Byli pulsującą nutą, końcem i początkiem tej niszczącej rapsodii. Mozolnie i krwią zaprawione, układane dziesięcioleciami cegły niezdobytych ścian tego miasta zaczęły pękać. Z oddechem na karku, w splocie dłoni i ścisku ciał – runęły mury Jerycha. Zmysły pisały same, były ruchem pośród ciszy.

Zerwała się z pościeli zlana potem potoku obrazów… wiedziała. Spojrzała na łóżko. Oddychał spokojnie zanurzony w głębokim śnie.

Nie pamiętała jego twarzy.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

The conversation began quite unusually and it was quite different from the very beginning, like out of range and  lack of definition. After all he was older then her and incredibly masculine what caused unknown states in her mind… completely unknown. She wondered how he could see the woman he’d just met – her?

They didn’t go to bed, it was too far. It would require to overcome twenty, very long and dotted with barriers meters. They couldn’t afford for that… to open the door and cross the door thresholds. They would lost many valuable seconds which „voracious passage of time” was waiting for and it was drooling a staring yellow eye.

No …they couldn’t afford for.

It seemed like she heard music. But she didn’t … Jericho trembled of the sounds wave of golden trumpets. They were splitted out with sounds of each orchestra’s breath. They were carring at the back of the wind. They were throbbing tone, the end and the beginning of the destructive rhapsody. The walls…laboriously and blood seasoned, stacked by decades impregnable bricks of walls of the city started to crack.
With breath on their necks, with  combination of hands and
tangle of bodies – the walls of Jericho crumbled. Senses wrote themselves, those were motion between the silence.

She jumped up out of bed drenched in stream of images… she’s already known. She looked at the bed. He breathed quietly immersed in a deep sleep.

She couldn’t remember his face.